Wstęp
Filtracja powietrza wpływa na życie każdego z nas, niezależnie od tego, czy mówimy o wymogach BHP, środowiskowych czy zdrowia w warunkach domowych. Kontrola cząsteczek przenoszonych w powietrzu w środowiskach wewnątrz budynków ma krytyczne znaczenie dla opracowania jakościowych produktów, ochrony pracowników przed kontaktem z materiałami niebezpiecznymi lub zapobieżenia problemom na skutek długotrwałego narażenia na działanie alergenów. Kontrola cząsteczek przenoszonych w powietrzu zależy od danego sektora przemysłu, warunków pracy oraz środowiska w miejscu zamieszkania. Dla lepszego zrozumienia powodu stosowania filtrów HEPA w przemyśle, w komorach bezpieczeństwa biologicznego, konieczne jest zbadanie rozmiarów cząsteczek, typów filtrów dostępnych dla domu i przemysłu, skuteczności i penetracji, standardów filtrów oraz sprawdzenie ich właściwości użytkowych.
Cząsteczki oraz względny rozmiar mikronowy
Cząsteczki wytwarzane są lub unoszą się w powietrzu w trakcie codziennej działalności człowieka. Z uwagi na fakt, iż wiele osób spędza większość swojego czasu wewnątrz budynków, w pracy lub w domu, ilość cząsteczek unoszących się w powietrzu ma ogromne znaczenie. Na przykład, osoba prowadząca siedzący lub stojący tryb życia, generuje ok. 100 000 cząsteczek na stopę sześcienną. Przejście z pozycji siedzącej do stojącej generuje 2,5 mln cząsteczek na stopę sześcienną. Umiarkowana aktywność generuje 30 mln cząsteczek na stopę sze ścienną. Procesy przemysłowe w produkcji lub w warsztatach mechanicznych generują biliony cząsteczek na stopę sześcienną.
Cząsteczki przenoszone w powietrzu różnią się pod względem rozmiaru w zależności od ich źródła. Włos ludzki to dobry punkt odniesienia dla rozważania rozmiaru względnego cząsteczek przenoszonych w powietrzu – dużych i małych. Rozważmy następujące popularne materiały oraz ich rozmiar względny w mikronach (część milionowa metra):
• Włos ludzki: 50-150 mikronów
• Kurz domowy i pył: 0,01-100 mikronów
• Pyłki: 10-100 mikronów
• Pleśń: 1-50 mikronów
• Sierść zwierząt domowych: 0,1-10 mikronów
• Dym tytoniowy lub siarka: 0,01-1 mikron
• Wirusy i bakterie: 0,001-10 mikronów
Dlaczego mamy się martwić rozmiarem powyżej wyszczególnionych cząsteczek? Cząsteczki stałe i płynne mniejsze niż 10 mikronów mogą zaostrzać problemy zdrowotne i powodować problemy układu oddechowego u ludzi. Organizm człowieka zdrowego może przefiltrować cząsteczki o rozmiarze 3-5 mikronów dzięki układowi oddechowemu; jednak narażenie układu oddechowego na cząsteczki mniejsze może powodować zagrożenie dla zdrowia człowieka.
Produkty filtrujące powietrze w warunkach domowych
Czystość powietrza jest na topie na rynku produktów skierowanych do konsumenta domowego z uwagi na wzrastającą świadomość problemów zdrowotnych, spowodowanych alergenami. Obecnie konsumenci mają do wyboru szereg produktów do filtracji, pomagających w kontroli niechcianych alergenów, w tym sierści zwierząt domowych, kurzu, pyłków, pleśni oraz pyłu. Chociaż takie filtry stosowane w przemyśle AGD są skuteczne do pewnego stopnia w wychwytywaniu cząsteczek zawieszonych w powietrzu, należy pamiętać, że nie są one skuteczne w przypadku kontroli oparów czy zapachów.
Układy HVAC do użytku domowego mogą być wyposażone w konwencjonalne filtry jednorazowego użytku z włókna szklanego, przechwytujące duże cząsteczki, takie jak pył czy kurz. Główną funkcją takich filtrów jest ochrona urządzenia grzewczego i chłodzącego przed dużymi cząsteczkami, które powodują przedwczesne zużycie silnika wentylatora i komponentów. Z uwagi na płaską budowę filtrów z włókna szklanego oraz względną porowatość elementów filtrujących, efektywność tych filtrów plasuje się na poziomie 2% wyłapywania cząsteczek mniejszych niż mikron.
Jednorazowe, harmonijkowe filtry do pieców domowych mają większą powierzchnię umożliwiającą przechwytywanie szerszego zakresu cząsteczek. Nawet w przypadku dodatkowych elementów filtrujących filtra oraz większej powierzchni filtracyjnej, ten typ filtra przechwytuje tylko 5-10% cząsteczek mniejszych niż 1 mikron.
Dla domowych układów HVAC dostępne są również filtry z włókna szklanego z możliwością mycia. Pomimo właściwości wielokrotnego użytku, filtry te zachowują część cząsteczek po myciu, tym samym obniżając cykl życia filtra z każdym myciem i zwiększając ilość nagromadzonych cząsteczek na filtrze.
Filtry naładowane elektrostatycznie wykorzystują ładunki dodatnie i ujemne do przyciągania cząsteczek o przeciwstawnym ładunku z obiegu powietrza do filtra. Taka opcja dodawana jest do filtra harmonijkowego, zwiększając jego zdolność do wychwytywania cząsteczek do zakresu od 0,3 do 1 mikrona. Dodanie ładunków elektrostatycznych usprawnia wychwytywanie do 20-60% cząsteczek mniejszych niż 1 mikron.
Elektroniczne filtry powietrza to urządzenia do domowego układu grzewczego/chłodzenia lub niezależne układy filtracyjne. Takie filtry wykorzystują pole elektryczne, przyciągają i wychwytują naładowane cząsteczki do płytek układu. Skuteczność wychwytywania mniejszych cząsteczek wymaga rutynowej kontroli w postaci cotygodniowego lub comiesięcznego czyszczenia dla zachowania najwyższej wydajności.
Jonizowane układy filtracyjne dodają jony ujemne do elementów filtrujących, sprawiając, że cząsteczki przywierają jedna do drugiej w powietrzu, tworząc większe cząsteczki, łatwo wychwytywane przez elementy filtra powietrza lub osadzają się w pomieszczeniu. Układy jonizacji są zwykle sprzedawane jako niezależne urządzenia oczyszczania powietrza.
Układy filtracyjne z węglem aktywnym mogą być dodane do układu HVAC dla usprawnienia kontroli zapachów w domu. Taki typ filtra to filtr absorpcyjny, zatrzymujący pewną ilość oparów przechodzących przez taki filtr dla kontroli zapachów, nawet chemicznych. Z uwagi na fakt, iż taki filtr nie wyłapuje cząsteczek, filtr z węglem aktywnym stosowany jest zwykle w połączeniu z innym filtrem wyłapującym cząsteczki.
Wysokowydajne filtry cząsteczek (HEPA) stają się co raz bardziej popularne na rynku AGD. W przeszłości takie filtry były głównie stosowane w pomieszczeniach czystych oraz na rynkach technologii biobezpieczeństwa; niemniej jednak dzisiaj filtry HEPA zagościły w domach, gdzie pomagają podnieść jakość powietrza. Odkurzacze oraz układy HVAC wyposażane są obecnie w filtry HEPA. Ogólna wydajność filtrów HEPA to 99,97% przy rozmiarze cząsteczki 0,3 mikrona, dlatego są one bardzo skuteczne w przypadku cząsteczek mniejszych niż 1 mikron. Jednak, jak w przypadku wszystkich elementów filtrujących, powierzchnia lub rozmiar filtra oraz liczba wymian powietrza w filtrze decyduje o efektywności filtra pod względem zatrzymywania cząsteczek. Na przykład, pomimo faktu, że wiele odkurzaczy domowych posiada filtry HEPA na wlocie powietrza, mały rozmiar filtra oraz ograniczony czas, przez który odkurzacz pracuje w porównaniu do powierzchni użytkowej daje minimalny efekt w postaci poprawy ogólnej jakości powietrza w domu. W środowiskach roboczych, filtry HEPA kontrolują cząsteczki, chroniąc produkt, personel oraz środowisko. W zależności od wymogów danego sektora przemysłu, stosuje się różne typy filtrów HEPA dla uzyskania pożądanego efektu.
Filtry Bezpieczeństwa Biologicznego oraz Wysokowydajne Filtry Cząsteczek
Wydajność filtra określa stosunek cząsteczek zatrzymanych lub przechwyconych przez filtr do liczby cząsteczek wchodzących do filtra. Na przykład filtr o wydajności 99,97% wskazuje, iż 99,97% cząsteczek wchodzących do filtra jest usuwanych z powietrza. Wydajność filtra jest również oznaczana rozmiarem cząsteczek, który zwykle przechodzi przez filtr lub najsłabszym punktem penetracji cząsteczek. Penetracja filtra jest określana jako współczynnik cząsteczek przechodzących przez elementy filtrujące bez ich zatrzymania oraz liczby cząsteczek, które faktycznie weszły do filtra.
Wydajność filtra na poziomie 99,97% dla cząsteczek 0,3 mikrona wynosi 99,97% wydajności przechwytywania cząsteczek o najczulszym rozmiarze 0,3 mikrona. W przypadku cząsteczek większych lub mniejszych niż 0,3 mikrona, filtr wykazuje wydajność przekraczającą 99,97%. W tym przypadku, 0,3 mikrona uważa się za najbardziej penetrujący rozmiar cząsteczki (MPPS) – innymi słowy, 0,3 mikrona to rozmiar cząsteczki, dla którego penetracja cząsteczek przez filtr jest najwyższa.
W zastosowaniach biologicznych, personel laboratoryjny regularnie pracuje z mikroorganizmami w komorach bezpieczeństwa biologicznego. Filtry HEPA mające zastosowanie w takich komorach muszą skutecznie wychwytywać niebezpieczne bakterie i wirusy, aby zapewnić bezpieczeństwo personelu. Chociaż rozmiar cząsteczki danego wirusa mieści się w przedziale 0,005 – 0,1 mikrona, wirusy zwykle przeżywają, aby przedostać się powietrzem jako część większych cząsteczek (0,3 mikrona lub większych), na przykład dołączonych do cząsteczek śluzowych. Z uwagi na fakt, iż rozproszenie lub rozpylenie cząsteczek pojedynczego wirusa jest trudne oraz z uwagi na mechanizm gromadzenia cząsteczek przez filtry HEPA, cząsteczki większe i mniejsze od rozmiaru najbardziej penetrujących cząsteczek są gromadzone z większą skutecznością.
Powietrze przechodzące przez filtr HEPA nie jest tylko filtrowane jak przez sito, ma wtedy miejsce wiele czynności. W pierwszej kolejności, gdy powietrze wchodzi w kontakt z zagięciami filtra harmonijkowego, objętość przepływu powietrza zostaje rozbita na wiele mniejszych strumieni powietrza, gdy prędkość takiego przepływu oraz prędkość powietrza wlotowego przeciska powietrze przez filtr. Niektóre cząsteczki zostają uwięzione, ponieważ są większe niż pory elementu filtrującego i nie mogą przez niego przejść. Zjawisko to ma miejsce na całej powierzchni elementu filtrującego, a nie tylko na górze filtra. Cząsteczki większe niż 1,0 mikrona – pierwszym mechanizmem zbierania jest wklinowanie. Wklinowanie ma miejsce, gdy powietrze przechodzące przez filtr oraz cząsteczki zawieszone w takim powietrzu napotykają siatkę przypadkowo rozmieszczonych włókien w harmonijkowym elemencie filtrującym. Chociaż powietrze może zmienić kierunek przepływu przez taki układ włókien, to cząsteczki zwykle zachowują tę samą trajektorię i wpadają na elementy filtrujące, w których zostają uwięzione. W przypadku cząsteczek o rozmiarze 1,0 mikrona lub mniejszych, dyfuzja to pierwszy mechanizm gromadzenia. Małe rozproszone cząsteczki zachowują się podobnie do gazów i przemieszczają się z obszaru wysokiego stężenia do obszaru niższego stężenia. Cząsteczki są usuwane ze strumienia powietrza, gdy osiądą na powierzchni niskiego stężenia powietrza na włóknach, gdzie inne cząsteczki zostały już uwięzione. Połączenie wyżej przedstawionych mechanizmów gromadzenia skutkuje skutecznym usuwaniem cząsteczek ze strumienia powietrza filtrowanego filtrem HEPA.
Właściwości użytkowe filtra oraz normy przemysłowe
W Stanach Zjednoczonych, przemysł HVAC stosuje rating skuteczności filtrów zdefiniowany przez ASHRAE 52.2. Do każdego filtra przypisuje się minimalną wartość raportowania skuteczności (MERV). Wyższa wartość MERV wskazuje na lepszą filtrację. Rating MERV ma zastosowanie w produktach konsumenckich użytkowanych w warunkach domowych dla wskazania skuteczności produktu. W przypadku komór bezpieczeństwa biologicznego klasy II, typ wymaganego filtra został określony przez normy. W Ameryce Północnej Norma NSF 49 wyszczególnia wymogi konstrukcyjne i właściwości użytkowe dla komór bezpieczeństwa biologicznego klasy II. Aby zapewnić zgodność z normą NSF, komory klasy II muszą wykorzystywać filtry HEPA typu C, o sprawności 99,99% dla 0,3 mikrona dla powietrza wlotowego i wylotowego. Typy dostępnych filtrów HEPA zostały sklasyfikowane wg typów RP zgodnie z definicją normy IEST RPCC001.3 dotyczącej filtrów HEPA oraz ULPA w zależności od sprawności i penetracji filtra dla określonego rozmiaru cząsteczek. Chociaż inne typy filtrów HEPA o różnej sprawności zostały sklasyfikowane przez normę IEST, filtr typu C jest filtrem standardowym do użytku w komorach bezpieczeństwa biologicznego.
Filtry HEPA testowane są na produktach w postaci aerozolu o wiadomym rozmiarze, aby określić sprawność filtra dla danego rozmiaru cząsteczek. Na przykład, D.O.P lub P.A.O przechodzą przez filtr za pomocą generatora aerozolu. Następnie filtr jest skanowany za pomocą fotometru lub detektora aerozolu, aby zmierzyć masę cząsteczek w powietrzu wlotowym i wylotowym filtra HEPA oraz dla ostatecznego wyliczenia sprawności filtra dla danego rozmiaru cząsteczek.
Norma IEST klasyfikuje również filtry ULPA (filtry ultra niskiej penetracji) oraz Super ULPA. Zwykle filtry ULPA charakteryzują się wyższą sprawnością mieszczącą się w zakresie od 99,999 do 99,9999% dla mniejszych rozmiarów (0,1, 0,2 mikrona lub MPPS). Filtry ULPA przeznaczone są do użytku w przemyśle takim jak półprzewodniki, w którym typy cząsteczek szkodliwych dla produkcji i opracowania półprzewodników mają rozmiary mniejsze niż 1 mikron. W przypadku zastosowań biologicznych, filtry ULPA nie przynoszą większych korzyści niż filtr HEPA. Mikroorganizmy i wirusy nie są przenoszone w powietrzu jako pojedyncze cząsteczki, a raczej grupy połączone w większe cząsteczki lub dołączone do innych cząsteczek w powietrzu. Zastosowanie filtra ULPA w komorze bezpieczeństwa biologicznego stwarza więcej oporu w dynamice przepływu powietrza w komorze, co wymaga zastosowania większego silnika dmuchawy dla zachowania właściwych przepływów powietrza. Większy silnik dmuchawy zwiększa poziom hałasu w komorze i w efekcie może podwyższać poziom wibracji. Filtry ULPA wymagają też innej procedury testowej za pomocą sprzętu, którego firmy certyfikujące komory bezpieczeństwa biologicznego zwykle nie posiadają. Aby przetestować działanie filtrów ULPA, do strumienia powietrza wprowadza się lateksowe kulki polistyrenu w postaci aerozolu o określonym rozmiarze. Laserowy miernik cząsteczek mierzy rozmiar i liczbę kulek przenoszonych w powietrzu dla określenia sprawności filtra ULPA.
W Europie norma EN 12469 definiuje komory bezpieczeństwa biologicznego klasy II oraz filtry, które muszą mieć zastosowanie zgodnie z rzeczoną normą. Norma EN 12469 wymaga zastosowania filtra klasy H14 HEPA zgodnie z normą EN 18221 klasyfikującą filtry HEPA oraz ULPA. Filtr H14 HEPA charakteryzuje się sprawnością 99,995% dla najbardziej penetrującego rozmiaru cząsteczki (MPPS). Określony rozmiar cząsteczek nie jest przypisany w klasyfikacji filtrów H14. Zgodnie z EN 1822-1 testowanie filtra pod kątem MPPS polega na przepuszczeniu cząsteczek unoszonych w powietrzu przez filtr przy przepływie, dla którego filtr będzie docelowo używany. Określanie kanału, który przepuszcza przez filtr najwięcej cząsteczek odbywa się przy użyciu 5-kanałowego miernika cząsteczek, odczytującego cząsteczki 0,1; 0,2; 0,3; 0,4 lub 0,5. MPPS określa się poprzez wybór rozmiaru cząsteczki, która najczęściej przechodziła przez filtr. Podobnie jak norma IEST dla filtrów, EN 1822-1 również zawiera klasyfikację innych typów filtrów HEPA i ULPA, jednak żaden z nich nie jest wymagany do stosowania w komorach bezpieczeństwa biologicznego.
Filtracja HEPA w komorach bezpieczeństwa biologicznego
Po omówieniu rozmiaru cząsteczek, różnych opcji filtrów, mechanizmów gromadzenia cząsteczek oraz testowania właściwości użytkowych filtrów, zostało dowiedzione, iż filtry HEPA to standardowe filtry do stosowania w przemyśle w komorach bezpieczeństwa biologicznego. Cząsteczki generowane w pracy biologicznej mieszczą się w zakresie cząsteczek skutecznie wyłapywanych przez filtry HEPA. Należy zauważyć, iż wbrew powszechnemu przekonaniu, filtry ULPA z ich mniejszym MPPS nie są lepsze od filtrów HEPA dla zastosowań biologicznych. Zachowanie wirusów i bakterii, a także tendencja mikroorganizmów do rozpraszania w powietrzu, formując większe cząsteczki, uzasadnia pozycję filtrów HEPA rekomendowanych do prac biologicznych. Odpowiednio zaprojektowana komora bezpieczeństwa biologicznego (BSC) musi spełniać wymogi norm dla prędkości przepływu powietrza, konstrukcji oraz możliwości zamknięcia produktu dla bezpieczeństwa użytkownika. Filtracja HEPA, konstrukcja komory bezpieczeństwa biologicznego oraz techniki użytkownika zapewniają BHP w laboratorium biologicznym.